Rob Møhlmann (1956) verliet in 1977 D\'Witte Lelie te Amsterdam. Hij heeft het daar precies zes weken uitgehouden. Niet gehinderd door enige kennis schilderde hij aanvankelijk alles wat los en vast zat, maar kwam al binnen twee jaar op het stilleven uit. Hij koos vooral het alledaagse: een vuilnisbak, een plastic zak, een brommer. Door zijn geïsoleerde positie kon het gebeuren dat hij van 1982 tot 1993 werkte aan een stillevenserie met telkens één en hetzelfde conservenblik als onderwerp. Deze 124 schilderijtjes (allemaal even groot) zijn in feite één schilderij, maar voor het eerst wordt de in de schilderkunst de altijd ontbrekende factor tijd duidelijk zichtbaar. Behalve een emotioneel of puur schilderachtige uitgangspunt, kent dit werk ook een sterk rationele inslag.