Gerrie Wachtmeester verbeeld in zijn landschappen het Groninger land met zijn statige herenhuizen, weggetjes, kanalen en bossen. Deels is de voorstelling gebaseerd op de werkelijkheid, deels op herinneringen uit zijn jeugd en deels op verlangens en dromen. De sfeer van een plek en de herkenning die het oproept, doen de schilder besluiten het tot onderwerp van een schilderij te maken. Voor hem is het van belang om die sfeer vast te houden. De kunstenaar schept in zijn werk een verstilde wereld: niets beweegt, er is geen mens te zien. Toch is de menselijke aanwezigheid steeds voelbaar in de bouwwerken die er verspreid over het land staan, de recht gegraven kanalen en de langs de oever geplante bomen.