Het werk van Adriana van Zoest vormt een burg tussen de klassieke en de moderne. Zij behoort tot de klassiek moderne binnen het hedendaags realisme.

Adriana hanteert technieken van de klassieken (laag over laag) terwijl haar composities en haar kleuren van deze tijd zijn.

Ze maakt niet een directe weergave van de werkelijkheid. Haar onderwerpen worden slechts als inspiratiebron gebruikt. Het licht wordt gemanipuleerd, zodat zelfs deze als onderwerp fungeert. Dit geeft haar schilderijen een extra dimensie die soms nauwelijks te zien is, maar wel duidelijk voelbaar.