Verdroogd blad, droogbloemen, een roestig stuk ijzer, door weer en wind aangetaste planken vormen de onder-werpen die Aad Hofman schildert. Vroeger verbeeldde hij vooral vervallen huizen, afgebladderde deuren en ramen. In zijn huidige werk worden objecten van verschillend dood materiaal tot een stilleven gecomponeerd. De structuren van de voorwerpen in hun vervallen staat bepalen voornamelijk het karakter van de voorstelling. Het materiaal is kwetsbaar en fragiel en nauwelijks beet te pakken, omdat het uit el-kaar dreigt te vallen. Hofman houdt van dor en dood materiaal. Het kan zo mooi zijn, vindt hij, om de schoonheid van dingen te tonen die zonder enige waarde zijn en die door de mens in de steek zijn gelaten.